Γεννήθηκε στην Πολοβίτσα της Λακεδαίμονος στις 23 Ιουλίου 1942. Σπούδασε κλασσικές γνώσεις, Ίωνες φυσικούς και ανθρωπολογία. Νέος περπάτησε για μια στιγμή, στην Ανω Ενγκαντίν και στο κάστρο του Εζέ. Στα πάρεργά του ασχολήθηκε με τους κήπους και με τον ουρανό, με τάξη και με κλιτότητα, και στο μέτρο του ανθρώπου. Το ερώτημα που του τέθηκε στο δρόμο, κάτι σαν το αίνιγμα της Σφίγγας στις Θήβες, εστάθηκε το ακόλουθο: «Καθώς κοιτάς το μηδέν στα μάτια δύνεσαι να μην αποκαρτερήσεις;» Αποκρίθηκε: «Ναι» *

Ο Δημήτρης Λιαντίνης (παρωνύμιο του Δημητρίου Νικολακάκου) ασχολήθηκε εκτενώς με το θεμελιώδες φιλοσοφικό ζήτημα του Έρωτα και του Θανάτου , έχοντας εκπονήσει πολυσχιδή συγγράμματα στο ευρύτερο φιλοσοφικό πεδίο της μελέτης της ανθρώπινης ύπαρξης. Επιπροσθέτως έχει διδάξει στη Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας Παιδαγωγικά θέματα (υπό φιλοσοφικό πρίσμα πάντοτε) με εκτενείς μελέτες στη Φιλοσοφία της αγωγής και τη μεθοδολογία της διδασκαλίας.

Ο Δημήτρης Λιαντίνης χάθηκε απροειδοποίητα στα βουνά του Ταϋγέτου (1998) προκαλώντας έκπληξη στο πανελλήνιο που παρακολουθούσε τις άκαρπες προσπάθειες ανεύρεσής του από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πολλοί πιστεύουν πως αυτοκτόνησε, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και εσωτερικής αξιοπρέπειας μπροστά στη γενική φθορά των αξιών αλλά και της προσωπικής φυσικής φθοράς που επρόκειτο να υποστεί λόγω της ηλικίας. 'Αλλοι θεωρούν πώς ο ενδεχόμενος αυτοθέλητος θάνατός του αποτελεί πειραματικό μέρος της φιλοσοφικής του θεωρίας. Όπως και να'χει, με την εξαφάνισή του δημιούργησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στα καθηγητικά έδρανα των αμφιθεάτρων της Φιλοσοφικής σχολής Αθηνών.

Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφθείτε την αδελφή ιστοσελίδα www.liantinis.org

_________________